ഭാഗം 1: യാത്രയുടെ ആരംഭം
കൊച്ചി അന്താരാഷ്ട്ര വിമാനത്താവളത്തിൽ ഒറ്റപ്പെട്ട് നിന്നു കൊണ്ട് അനൂപ് നോക്കി നിന്നു. ഒറ്റ സ്യൂട്ട്‌കേസ് മാത്രം കൈയിൽ. സമീപത്ത് ഭാര്യ സന്ധ്യയും പത്തൊമ്പത് വയസുള്ള മകളായ മീനുവും.
അനൂപ് പറഞ്ഞത്:
“അഞ്ചു മാസം മാത്രം... ജോബ് ഉറപ്പായാൽ ഞാൻ തിരിച്ചുവരും.”
സന്ധ്യയുടെ കണ്ണുകളിൽ കനൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
“നമുക്ക് ധൈര്യം വേണം അനൂപ്... എല്ലാം നന്നാകും.”
വിമാനം ദോഹയിലേക്കുള്ളത്. അവിടെ നിന്ന് സൗദിയിൽ പുതിയ ജോലി. എയർമെയ്‌ലിന്റെ വാതിലുകൾ അടഞ്ഞപ്പോൾ, അനൂപിന്റെ കാതിൽ പതിഞ്ഞത് മകളുടെ ശബ്ദം:
“അച്ചാ, നിങ്ങൾ വേഗം വരണേ...”
ഭാഗം 2: ആകാശത്തിലേക്ക്...
വിമാനം മദ്ധ്യ ആകാശത്തിലൂടെ കടന്നു. ആളുകൾ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു, ചിലർ ഉറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. അനൂപ് തന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന സൗമ്യയെന്ന നഴ്‌സിനോടൊപ്പം കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അവളും മലയാളിയാണ്, ഒറ്റയ്ക്കായി ഒമാനിലേക്ക് പോകുകയാണെന്ന് പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്നാണ് മുഴുവൻ വിമാനത്തിനുമേൽ ആകസ്മികമായ കുലുക്കം. ലൈറ്റുകൾ കത്തിപ്പൊളിഞ്ഞു. പൈലറ്റ് അലർട്ട് പ്രഖ്യാപിച്ചു:
“ഇത് അടിയന്തര അവസ്ഥയാണ്. ഞങ്ങൾ അടുത്തുള്ള റൺവേയിൽ അടിയന്തര ലാൻഡിംഗിനൊരുങ്ങുകയാണ്.”
ആളുകൾ ഭയപ്പെട്ട് കരഞ്ഞു. അനൂപിന്റെ ഹൃദയം മകൾക്കൊപ്പം കൊച്ചിയിലായിരുന്നു.
“അവളെ വീണ്ടും കാണാനാവുമോ?”
ഭാഗം 3: തകർച്ചയും അതിജീവനവും
വിമാനം ഒരുകാൽക്കൂട്ടത്തിൽ തല്ലിക്കൊണ്ടായിരുന്നു ലാൻഡിംഗ്. എഞ്ചിനുകൾ തീപിടിച്ചു. ഏതാനും കണങ്ങൾക്കുള്ളിൽ പെട്ടെന്നൊരു പൊട്ടിത്തെറി — ജനലുകൾ തകർന്നു, ഒരു ഭാഗം കത്തിക്കിതച്ചുനിന്നു. പലരും പുറത്തെേക്ക് ഓടി.
അനൂപിന്റെ സമീപം ഇരുന്നിരുന്ന കുഞ്ഞ് വേർപ്പെട്ടു. Flight attendants പലർക്കും അകത്തു തന്നെ കുടുങ്ങി.
അനൂപ് തിരിഞ്ഞു — കുഞ്ഞ് നിലവിളിയോടെ പുറത്ത് ചേക്കേറി. എല്ലാവരും രക്ഷപ്പെടാൻ ഓടുമ്പോൾ, അനൂപ് തിരിഞ്ഞു. കുഞ്ഞിനെ കയ്യിലെടുത്തു, മറ്റൊരാൾക്ക് കൈമാറി. പിന്നീട് തന്നെ രക്ഷിക്കാനായി ആരുമില്ല.
അനൂപ് സീറ്റിനിടയിലേക്ക് തളർന്നു വീണു.
ഭാഗം 4: വാർത്തകളിലൂടെയൊരു പെരുമഴ
രണ്ടു ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം കേരളത്തിലെ വാർത്താ ചാനലുകളിൽ ഒരുമുഖം പ്രദർശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു:
“മലയാളിയായ യാത്രക്കാരൻ — അനൂപ് മേനോൻ, സ്വന്തം ജീവൻ പണയപ്പെടുത്തി ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ ജീവൻ രക്ഷിച്ചു.”
സന്ധ്യയും മീനുവും കുറെ നേരം അത് വിശ്വസിച്ചില്ല. പിന്നീട് സൗമ്യയുടെ ഫോൺ സന്ദേശം എത്തി:
“നിങ്ങളുടെ ഭർത്താവ് എന്റെ അടുത്ത സീറ്റിലായിരുന്നു ഇരുന്നത്, അദ്ദേഹത്തെ അവസാനമായി ഞാൻ കണ്ടത് കുഞ്ഞിനെ എന്റെ കൈയിൽ ഏൽപ്പിക്കുന്നതിനോടെയാണ്. എന്നോട് വേഗം കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് രക്ഷപ്പെടാൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ...”
ഭാഗം 5: പിന്നീടുള്ള നിശ്ശബ്ദത
അൻവർ എന്ന മാധ്യമപ്രവർത്തകൻ അവന്റെ കഥയെ ആസ്പദമാക്കി ഡോക്യുമെന്ററി എടുത്തു. “മരണമെന്നത് എല്ലായ്പ്പോഴും അവസാനമല്ല...” എന്നാണ് ടൈറ്റിൽ.
അനൂപ് ജീവൻ വെടിഞ്ഞില്ല നമ്മളിലൂടെ ജീവിക്കുന്നുണ്ട്. അവന്റെ ശരീരാവശിഷ്ടങ്ങൾ തിരിച്ചുകൊണ്ടുവന്നത് എയർ ഇന്ത്യയുടെ പ്രത്യേക ഫ്ലൈറ്റിലാണ്.
സന്ധ്യ പുതുവീട്ടിൽ മകളെ വളർത്തി. മീനു ഇപ്പോൾ സ്കൂൾ സ്റ്റേജ് കളിൽ പങ്കെടുത്ത് പിതാവിനെ കുറിച്ചുള്ള കവിത വായിച്ചു:
“അച്ചന്റെ ചിറകുകൾ ഞാൻ കാണുന്നില്ല, പക്ഷേ ആകാശം കാണുമ്പോൾ — ഒരു കൈ ഞാൻ കാണുന്നു …”
അവസാനം:
യാത്രക്കാരനായ ഒരു പിതാവിന്റെ യാത്ര, ഒരു ജീവിതത്തെ രക്ഷിക്കാനായി, ഒരു കഥയായി, കവിതയായി, ആത്മാവായി മാറി.
